Φανταζόμασταν εφιάλτες και ζήσαμε ένα όνειρο!

2021-07-07

Τελειώνοντας το food tour μας πήγαμε στο χοστελ για να κάνουμε ένα μπάνιο και να τακτοποιήσουμε τα πράγματα μας. Αν μείνετε σε χοστελ φροντίστε να έχετε μαζί σας ένα λουκέτο για να κλειδώσετε το ντουλάπι που σας δίνουν για φύλαξη των αποσκευών σας.

Ταυτόχρονα θέλαμε να κάνουμε κράτηση για το νυχτερινό λεωφορείο με το οποίο θα πηγαίναμε σε δύο μέρες στην Οαχάκα μέσω της εφαρμογής των λεωφορείων Ado την οποία στην Ελλάδα δεν μπορούσαμε να κατεβάσουμε γιατί δεν είναι διαθέσιμη στη χώρα μας . Παρόλο όμως που προχωρούσε κανονικά η κράτηση δεν δέχονταν την πληρωμή έτσι αναγκαστικά κάναμε την κράτηση μέσω Click bus σε διπλάσια τιμή. Το κανονικό κόστος είναι 12€ και δώσαμε 23€!!

Συμβουλή μου είναι αν σας συμβεί κάτι παρόμοιο μπορείτε να πάτε στο σταθμό Tapo Ado bus για να κάνετε την κράτηση σας εκεί. Ο σταθμός βρίσκεται κοντά στην στάση του μετρό San lazaro. Όπως σε κάθε ταξίδι είχαμε κατεβάσει τους χάρτες κάθε πόλης στο κινητό με λήψη εκτός σύνδεσης ώστε να λειτουργεί και χωρίς ίντερνετ κάτι που μας έχει σώσει . Βέβαια σας δείχνει την διαδρομή μόνο με αυτοκίνητο όταν είναι εκτός σύνδεσης αλλά βλέπετε τους δρόμους και την κατεύθυνση οπότε μπορείτε να προσαρμόσετε την διαδρομή βλέποντας από που σας βολεύει να πάτε.

Εκείνο το βράδυ είχα ψάξει και βρήκα ότι στην Arena México έχει αγώνα Lucha Libre και παρόλο που δεν είχαμε κάνει κράτηση πήγαμε στο στάδιο για να βρούμε εισιτήρια.

Είχα διαβάσει ότι πάντα υπάρχουν διαθέσιμα εισιτήρια αλλά δεν είχε στο γκισέ παρά μόνο από ντόπιους που τα αγοράζουν για να τα μεταπουλήσουν στους τουρίστες σε διπλάσια τιμή βέβαια. (Προσοχή: Πρώτα βεβαιωθείτε ότι είναι γνήσια τα εισιτήρια πηγαίνοντας να σας τα σκανάρουν στην είσοδο και μετά δώστε τα χρήματα😉)

Αφού δεν είχαμε επιλογή και θέλαμε να δούμε τους αγώνες δώσαμε 300 pesos αντί 180 pesos! Οπότε φροντίστε να μπείτε διαδικτυακά να κάνετε κράτηση αν υπάρχει παράσταση τις μέρες που θα είστε στη πόλη του Μεξικό και σημειώστε ότι απαγορεύεται να έχετε μαζί σας οποιοδήποτε τρόφιμο ή ποτό.

Τώρα όσον αφορά τους αγώνες "πάλης" να σας πω ότι είναι μια κωμωδία και τίποτα παραπάνω!!! Δεν χάνετε κάτι και να μην έρθετε, αφού μετά από 1,5 ώρα μας έπαιρνε ύπνος όλους στην παρέα και αποφασίσαμε να φύγουμε πριν τελειώσει.

Ουσιαστικά το Lucha Libre είναι συγχρονισμός κινήσεων των παλαιστών με κάποια ακροβατικά ώστε να φαίνεται ότι παλεύουν αλλά τις περισσότερες φορές ήταν τόσο εμφανές και με κακό συγχρονισμό που το αποτέλεσμα ήταν αστείο.

Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο ξανά με μετρό παρόλο που ήταν νύχτα κάτι που μας συμβούλευαν να αποφεύγουμε αλλά ήταν κοντά η στάση και ήμασταν και 3 άντρες στην παρέα. Πάντως στο κέντρο της πόλης η αστυνομία ήταν παντού κυριολεκτικά!!

Την επόμενη μέρα ξυπνήσαμε το πρωί γιατί το πρόγραμμα μας ήταν γεμάτο και μόνο εγώ από όλη την παρέα είχα επηρεαστεί από το jet lag και δεν κοιμήθηκα λεπτό αλλά δεν ένιωθα την παραμικρή κούραση οπως συνήθως συμβαίνει στα ταξίδια μου.

Έτσι είχα την ευκαιρία να μιλήσω και με την σύντροφό μου και την κορούλα μου αφού το Μεξικό είναι 8 ώρες πίσω από την Ελλάδα.

Το πρωί λοιπόν πήγαμε στην περιοχή Coyocoan που θεωρώ την πιο όμορφη της πόλης για να εξερευνήσουμε τα πολύχρωμα στενά της αλλά κυρίως να επισκεφθούμε το σπίτι που έζησε και πέθανε η Frida Kahlo.

Είχαμε κάνει κράτηση διαδικτυακά το οποίο οπωσδήποτε πρέπει να κάνετε γιατί υπάρχουν φορές που η αναμονή ξεπερνάει τις δύο ώρες. Το κόστος ήταν περίπου 11€ και διαλέξαμε την πρώτη επίσκεψη στις 10:00 . Την ώρα που θα διαλέξετε κάνοντας κράτηση στο εισιτήριο να είστε εκεί αλλιώς θα χάσετε την σειρά σας και δεν θα σας αφήσουν να μπείτε.

Όπως και σε κάθε κλειστό χώρο στην χώρα η μάσκα ήταν υποχρεωτική όπως και η θερμομέτρηση, αντισηπτικό στα χέρια, καθώς και πατάκια με απολυμαντικό για τα παπούτσια. Μέτρα που θα μπορούσαμε να υιοθετούσαμε και στην χώρα μας αντί να στηριζόμαστε στην καλή θέληση των πολιτών.

Αν δεν γνωρίζεις τώρα την Frida Kahlo όπως εγώ πριν από τούτο το ταξίδι μου, θα σου πω ότι υπάρχουν πολλοί λόγοι για να μάθεις την ζωή της .

Μια πραγματική καλλιτέχνης που υπέφερε αλλά ποτέ δεν έχασε την ελπίδα, αποτέλεσε σύμβολο για όλες τις γυναίκες του κόσμου και όχι μόνο.

Σε ηλικία έξι ετών, η Frida θα προσβληθεί από πολιομυελίτιδα, που θα την αφήσει με το ένα της πόδι μικρότερο από το άλλο και ημιπαράλυτο. Σε ηλικία 18 ετών, ένα τρομερό ατύχημα θα την αναγκάσει να υποστεί τουλάχιστον 30 εγχειρήσεις, αφήνοντας την στο κρεβάτι για χρόνια. Δεν θα απαλλαγεί ποτέ από τον πόνο, ούτε θα μπορέσει να αποκτήσει παιδιά. Αναρρώνοντας, ξεκινά μαθήματα ζωγραφικής. Το 1929 θα δείξει τα έργα της στον Ντιέγκο Ριβέρα και την ίδια χρονιά θα παντρευτούν.

Η εκκεντρική της εμφάνιση η οποία ήταν επηρεασμένη από τις παραδοσιακές Μεξικάνικες φορεσιές,τα κοσμήματα, μέχρι και το διακοσμημένο από την ίδια προσθετικό της πόδι την έκαναν να ξεχωρίζει.

Η ίδια έλεγε: Δεν ζωγραφίζω όνειρα ή εφιάλτες αλλά την δική μου πραγματικότητα. Μετά θάνατον η δουλειά της θα αποκτήσει τόση απήχηση που πλέον την καθιστά την μεγαλύτερη γυναίκα ζωγράφο στο κόσμο .

Η επίσκεψη μου στο Casa de Azul όπως έχουν ονομάσει το σπίτι, αποτελεί φόρο τιμής στην μνήμη της παρόλο που δεν κατανοώ για να είμαι ειλικρινής την τέχνη της. Όμως κάθε άνθρωπος μπορεί να καταλάβει ότι σε τούτη τη ζωή όσες δυσκολίες και αν σου τύχουν είναι στο χέρι σου να τις ξεπεράσεις και να προχωρήσεις.

Προσωπικά διαβάζοντας για την ιστορία της δεν ήθελα να σταθώ ούτε στις ερωτικές της προτιμήσεις ούτε στις πολιτικές πεποιθήσεις της αλλά πήρα δύναμη μαθαίνοντας ότι ένας άνθρωπος όχι μόνο μπορεί να καταφέρει να ξεπεράσει όσα στραβά του τύχουν στην ζωή του αλλά και να τα υπερπηδήσει να γίνει σύμβολο και να καταφέρει να κυριαρχήσει σε ένα χώρο που παραδοσιακά πρωταγωνιστούν άντρες ειδικότερα εκείνη την εποχή.

Συνεχίσαμε την περιπλάνηση μας στην Coyocoan ,την περιοχή με τα κογιότ όπως μεταφράζεται, εξού και το συντριβάνι με τα κογιότ στην όμορφη πλατεία.

Στην πλατεία θα φάτε υπέροχο παγωτό στο El Kiosko de Coyocoan !!!

Μην χάσετε την ευκαιρία να δοκιμάσετε παγωτό με γεύση αβοκάντο 🥑! Εντάξει εμείς το παρακάναμε γιατί είπαμε 3 μπάλες και μας έβαλαν σχεδόν μισό κιλό παγωτό 😂!

Μετά περάσαμε και από την όμορφη αγορά του Coyocoan για να φάμε κάτι ελαφρύ πριν την βαρκάδα μας στο ποτάμι Xochimilco. Ότι κι αν δοκιμάσαμε ήταν πολύ φρέσκο και νόστιμο και αρχίσαμε σιγά σιγά να βάζουμε στο φαγητό μας λίγη σάλτσα γουακαμόλε η οποία μας άρεσε πολύ αλλά τις περισσότερες φορές ήταν καυτερή σε τέτοιο βαθμό που να μην το αντέχουμε.

Σε αυτή την αγορά είδαμε πρώτη φορά να πωλούν το διάσημο Mole!! Ένα ιδιαίτερα περίτεχνο μίγμα που για να παρασκευαστεί χρειάζονται πάρα πολλά υλικά με διάφορες παραλλαγές ανάλογα την κάθε μαγείρισσα αλλά εκείνο που το κάνει ξεχωριστό είναι η σοκολάτα!!! Ήθελα πολύ να δοκιμάσω αυτή την σάλτσα πάνω σε κρέας όπως το κάνουν αν και δεν μου ταιριάζει καθόλου σαν ιδέα.

Αν θέλετε να μάθετε ακριβώς την συνταγή για την αυθεντική σάλτσα Mole εδώ θα βρείτε την 👇 συνταγή.

https://www.allrecipes.com/recipe/223261/authentic-mole-sauce/

Αφού απολαύσαμε με την ηρεμία μας την περιοχή φύγαμε για να πάμε στο Puros Valle de México.

Είχα κανονίσει συνάντηση για να μας πουν τα πάντα για τις τοπικές ποικιλίες πούρων και να δοκιμάσουμε κατευθείαν και την ποιότητα τους.

Και το Μεξικό αλλά και οι γειτονικές χώρες όπως η Ονδούρα και η Νικαράγουα έχουν εξαιρετικής ποιότητας καπνό οπότε θα βρείτε σίγουρα κάποιο που να ταιριάζει στα γούστα σας.

Δεν μπορείτε να φανταστείτε την μεγάλη μου έκπληξη και συγκίνηση που ένιωσα όταν έμαθα ότι αυτό το μαγαζί άνοιξε το 1964 από Έλληνα ο οποίος είχε γεννηθεί εκεί αφού οι γονείς του είχαν μεταναστεύσει στην χώρα. Πόσο μικρός είναι ο κόσμος πραγματικά, και μάλιστα στην δεύτερη επίσκεψη μας εκεί βρισκόταν ένας από τους ιδιοκτήτες που μας υποδέχτηκε μιλώντας Ελληνικά!!! Αφού τον κοιτάξαμε όλοι ξαφνιασμένοι μας εξήγησε ότι τον κύριο Ηλία τον είχε σαν πατέρα του και εκείνος του έμαθε τα πάντα για την δουλειά και μαζί κάποια Ελληνικά.

Για όσους δεν γνωρίζουν πολλά από πούρα να πω ότι δεν είναι απαραίτητο ένα πούρο που είναι ακριβό ότι θα σου αρέσει κιόλας.

Προσωπικά δεν καπνίζω και ούτε πρόκειται αλλά τα καλά πούρα είναι κάτι διαφορετικό. Η ανάμνηση μου από την Κούβα που κάπνισα για πρώτη φορά Mondecristo το οποίο θεωρώ το κορυφαίο με έκανε να θέλω να μάθω για τα πούρα στο Μεξικό και βέβαια δεν σας κρύβω ότι η συνεργασία με Puros Valle de México ήταν επί πληρωμή.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω και μέσα από εδώ όλους όσους μας έκαναν παραγγελίες με αποτέλεσμα να φύγουμε από την χώρα με πάνω από 100 πούρα όλοι μαζί στην παρέα. Σημειώστε ότι μπορείτε να πάρετε μαζί σας μέχρι 50 πούρα το άτομο στην χώρα μας.

Επόμενη στάση μας το Xochimilco που βρίσκεται στα νότια της πόλης και βολεύει να το συνδυάσετε με την επίσκεψη σας στο σπίτι της Frida Kahlo.

Για να έρθετε ως εδώ θα πάρετε την γραμμή 2 του μετρό μέχρι το τέρμα της διαδρομής στην στάση Tasquena και έπειτα ένα μικρό τρένο μέχρι το τελικό προορισμό με ξεχωριστό εισιτήριο 5 + 3 pesos.

Μπορείτε να βγάλετε την κάρτα που βλέπετε στην φωτογραφία την οποία γεμίζετε με όσα χρήματα θέλετε και έτσι δεν χάνετε χρόνο να αγοράζετε κάθε φορά μεμονωμένα εισιτήρια. Κοστίζει 15 pesos και μπορείτε να την βγάλετε και να την γεμίζετε από τα μηχανήματα στους σταθμούς.

Μια φυσιολογική τιμή για να νοικιάσεις μια βάρκα για δύο ώρες είναι 1000 pesos για όλη την παρέα όσα άτομα και να είστε.
Αυτό προκύπτει μέσα από την έρευνα που είχα κάνει σε αναφορές άλλων ταξιδιωτών. Αλλά επειδή αρχικά μας ζήτησε 1200 pesos και όταν του είπαμε 1000 δέχτηκε κατευθείαν νομίζω ότι μπορείτε να ρίξετε λίγο ακόμα την τιμή.😉

Στο ποτάμι Xochimilco έρχονται τα Σαββατοκύριακα κυρίως οι ντόπιοι για να γιορτάσουν πάνω στις πολύχρωμες μακριές βάρκες διάφορες εκδηλώσεις όπως τα γενέθλια τους και μαζί τους έχουν φαγητό και ποτά.

Εμείς ήρθαμε καθημερινή απόγευμα και δεν υπήρχε πραγματικά κανένας επισκέπτης. Στην αρχή ξαφνιάστηκα αλλά τελικά δεν μετανιώσαμε καθόλου αφού απολαύσαμε το τοπίο και τους ήχους των πουλιών χωρίς καμία ενόχληση.

Είχαμε πάρει μπύρες μαζί μας και παρότι είχαμε φάει δεν χάσαμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε τορτίγιες που έφτιαχνε μια συμπαθητική κυρία μέσα σε μια βάρκα. Στην επιστροφή είδαμε να διαβάζει την μικρή κόρη της πάνω στην βάρκα. Μια εικόνα πολύ δυνατή που μου έμεινε χαραγμένη, αποδεικνύοντας τον αγώνα της μητέρας στην σύγχρονη κοινωνία μας.

Η μπύρα Sol με Mescal, lime και αλάτι είναι από αυτές που μου αρέσει να δοκιμάζω γιατί που θα ξαναβρείς τέτοια μπύρα! Πάντως σαν γεύση ήταν αρκετά καλή.

Ανάμεσα στην πλούσια φύση ξεπροβάλλει κάποια στιγμή ένα μικρό νησί που πάνω υπάρχει ένα σπιτάκι με κρεμασμένες κούκλες ακόμα και πάνω στα δέντρα.

Σαν σκηνή από θρίλερ πραγματικά!!

Ο πρώτος ιδιοκτήτης του νησιού πίστευε ότι οι κούκλες θα βοηθήσουν να φύγει το πνεύμα του κοριτσιού που πνίγηκε πριν πολλά χρόνια και είχε στοιχειώσει το μέρος.

Το 2001 πέθανε από καρδιακή ανακοπή και φήμες λένε ότι ήταν στο ίδιο σημείο που πέθανε και το κοριτσάκι οπότε καταλαβαίνετε ότι τα σενάρια για το πνεύμα την μικρής που ζητούσε εκδίκηση έδωσαν στο συγκεκριμένο νησί αυτή τη φήμη και κάθε βάρκα σταματάει σε αυτό το σημείο αφού είναι κάπως αλλόκοτο ότι κάποιους ταξιδιώτες τους τραβάνε κάτι τέτοια! Εμένα προσωπικά όχι, ούτε καν θρίλερ δεν βλέπω, αλλά φωτογραφικά το σημείο ήταν απίστευτο.

Στο τέλος της διαδρομής ο οδηγός της βάρκας μας έδωσε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε και εμείς να σπρώξουμε με το μακρύ κοντάρι την βάρκα κάτι που είναι πολύ πιο δύσκολο από όσο φαίνεται. Το ποτάμι βέβαια είναι πολύ ρηχό και γεμάτο λάσπη αλλά δεν είναι καθόλου εύκολο να κατευθύνεις την βάρκα στις στροφές.

Τελειώσαμε την βαρκάδα μας όντας απόλυτα ικανοποιημένοι και ασφαλώς κανένας μας δεν αμφέβαλλε ότι αξίζει και με το παραπάνω τα λεφτά που δώσαμε. Αν τώρα ταξιδεύετε μόνος μπορείτε να ζητήσετε από κάποια παρέα ταξιδιωτών μήπως θέλουν να σας πάρουν μαζί τους και να πληρώσετε το ποσοστό που σας αναλογεί.

Η ώρα είχε πάει ήδη 19:00 και θέλαμε να ολοκληρώσουμε την υπέροχη μέρα μας με το καλύτερο τρόπο.

Και δεν υπήρχε καλύτερος τρόπος από το να πάμε στο Los Cocuyos για να φάμε τα καλύτερα τάκος που δοκιμάσαμε σε όλο το ταξίδι μας !

Ένα μικρό μαγαζί αλλά είναι από τα πιο δημοφιλή στους ντόπιους και θα δείτε να σχηματίζονται ουρές ,οπότε θέλει λιγάκι υπομονή αλλά αξίζει πραγματικά.

Ειδικά για τους λάτρεις του κρέατος αυτή εδώ η Taqueria είναι εμπειρία!!!

Τάκος με αρνίσια μυαλά, κοιλιές, κρέας από τα μάγουλα, γλώσσα βοδινή , υπέροχο λουκάνικο, και πολλά άλλα που μπορείτε να δοκιμάσετε. Στην παρακάτω φωτογραφία θα δείτε τον τιμοκατάλογο για τα τάκος που σερβίρει το μαγαζί με τιμές απο 13 έως 25 pesos κάτι που σημαίνει ότι με 5€ με 6€ ευρώ θα φάτε πολλές γεύσεις και θα το απολαύσετε.

Σας προτείνω το sesos που είναι τα αρνίσια μυαλά, το longaniza οπωσδήποτε που είναι το λουκάνικο, το tripa που είναι η κοιλιά , και το maciza που είναι κρέας από το κεφάλι του ζώου. Εκείνο που δεν με ενθουσίασε τόσο ήταν η γλώσσα η βοδινή (lengua).

Έτσι ολοκληρώθηκε και η δεύτερη μέρα μας στη πόλη που ήταν τόσο γεμάτη και με τόσες ωραίες εμπειρίες. Διανύσαμε περίπου 20 χλμ όπως συνήθως στα ταξίδια μας αλλά είχαμε αστείρευτες δυνάμεις. Το μυστικό μας ήταν το καλό πρωινό που περιλαμβάνει μέλι και γύρη από τον τόπο μας.

Και το μέλι αλλά και η γύρη έχουν ποικιλία θρεπτικών συστατικών που τα κάνουν ένα φυσικό τονωτικό.

Και σε αυτό το ταξίδι είχαμε μαζί μας τα προϊόντα της 100% Κρητικής εταιρείας Geomellon και τους ευχαριστώ πολύ για την στήριξη τους.

Προηγούμενη Σελίδα

Επομένη Σελίδα